പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടര്, പുതിയ മണ്ടത്തരം
അങ്ങിനെ ഞാന് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടര് വാങ്ങി.
ഒരോ ഭാഗങ്ങളുടേയും (കോമ്പണന്റ്സ്) ആദ്യം ഉള്ള കവര്പൊട്ടിച്ച്, ചൂടാറാതെ എന്റെ മുന്നില് വച്ച് തന്നെയാണ് അവര് എനിക്ക് കമ്പ്യൂട്ടര് സംയോജിപ്പിച്ചു തന്നത്. എന്നിട്ട്, കള്ളക്കടത്ത് സാധനം കൈമാറുന്നതുപോലെ ആ കമ്പ്യൂട്ടര് എന്റെ കയ്യില് തന്ന് ആരെങ്കിലും കാണുന്നതിനു മുന്നേ വേഗം പൊയ്ക്കോ എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ കടയില് നിന്ന് ഓടിച്ചും വിട്ടു. നോക്കണേ പൂരം.
കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ അസംസ്കൃത സാധനങ്ങളെല്ലാം വീട്ടില് ഒരു ഓട്ടോയില് കൊണ്ട് വന്ന്, “കാശ് കൊടുത്തതും പോര, ചുമക്കുകയും വേണം” എന്ന ദുരിതം ഓര്ത്ത് സ്വന്തം സമയത്തെ തെറി വിളിച്ച് കൊണ്ട്, അവനവന്റെ തലവര മായാതെ ശ്രദ്ധിച്ച് തലയില് എല്ലാം ചുമന്ന് കൊണ്ടുവന്ന്, സമ്മാനപ്പൊതി തുറക്കുന്ന ആക്രാന്തത്തോടെ എല്ലാ കവറും പൊളിച്ച്, കമ്പ്യൂട്ടര് അസ്തികൂടത്തിന്റെ ഭാഗമായ എല്ലാ സാമഗ്രികളും പുറത്തെടുത്ത്, അവര് തന്നെ ഒരു പായ്ക്കറ്റില് തന്ന് വിട്ട വയറുകള് തലങ്ങും വിലങ്ങും ഔചിത്യമനുസരിച്ച് കുത്തി, സിസ്റ്റം ഞാന് ഓണാക്കി.
“ഹാര്ഡിസ്ക് കാണാനില്ലല്ലോ, നീ ഇതിന്റെ അകത്ത് തന്നെയല്ലേ അത് വച്ചത്, ഒന്നൂടെ ഒന്നോര്ത്ത് നോക്കിക്കേ” എന്ന കന്നിഎറര് എന്റെ പുത്തന് മോണിട്ടറില് തെളിഞ്ഞു.
ഞെട്ടി. പക്ഷെ പതറിയില്ല. ഇത് ഞാന് എത്ര കണ്ടിരിക്കുന്നു.
കയ്യില് ഉണ്ടായിരുന്ന ബൂട്ടബിള് സി.ഡി. ഇട്ട് ഞാന് ഈ ഒളിഞ്ഞിരുന്ന ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിനെ കണ്ട് പിടിച്ചു. അവനെ പല തുണ്ടങ്ങളാക്കി(പാര്ട്ടീഷന്) മുറിച്ച്, ആദ്യത്തെ തുണ്ടത്തില് ജനല്(വിന്ഡോസ്) പിടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ആയ പടി കഴിഞ്ഞതോടുകൂടി ഞാന് കമ്പ്യൂട്ടര് ചരിതം രണ്ടാം ഘണ്ഡത്തിലേക്ക് കടന്നു. കയ്യില് ഉണ്ടായിരുന്ന മുഴുവന് സീ.ഡി.-യിലേയും മൃദുലഉപകരണങ്ങള്(സോഫ്റ്റ്വേര്) ഞാന് ഒന്നിനു പിറകേ ഒന്നായി എന്റെ ഗണനഗുണനത്വരിതയന്ത്രത്തില് കുടിയിരുത്തി.
രണ്ടാമത്തേതും അവസാനത്തേതുമായ ഭാഗം കഴിഞ്ഞു. ഇനി എന്ത്? അലോചിച്ചിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. ആറ്റ് നോറ്റ് വാങ്ങിയ കമ്പ്യൂട്ടര് ദാ മുന്നില് നില്ക്കുന്നു. ഒന്നും ചെയ്യാനുമില്ല. കാശ് പോയോ എന്റെ ഈശ്വരാ, കമ്പ്യൂട്ടര് വാങ്ങിയത് ഒരു മണ്ടത്തരമായോ? ടെന്ഷനായി.
പെട്ടെന്ന്, എന്റെ ആത്മാവിന്റെ അന്തരാളങ്ങളില് നിന്ന് ഒരു ഉള്വിളി ഉണ്ടായി.
സ്ക്രൂ.
അതെ, സ്ക്രൂ. ആ സാധനം കണ്ട് പിടിച്ചവനെ തല്ലണം. എപ്പൊ എന്ത് സാധനം വാങ്ങിയാലും അതില് മുഴുവന് സ്ക്രൂ ആണ്. എനിക്കാണെങ്കില് സ്ക്രൂ ഉള്ള എന്ത് സാധനം കയ്യില് കിട്ടിയാലും അപ്പോള് അത് മുഴുവന് അഴിച്ച് പണിയണം. (ഇത് ഒരു രോഗമാണോ, ഡോക്റ്റര്!). അതിന് പറ്റിയില്ലെങ്കില് ആ ഉപകരണം ഉപയോഗിക്കാന് തന്നെ താല്പ്പര്യം ഉണ്ടാകില്ല. പുതുമണം മാറാത്ത ഒരു ഉപകരണത്തിന്റെ സ്ക്രൂ ഊരുന്ന സന്തോഷം അതുപയോഗിച്ചാല് കിട്ടുമോ? എന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറും ഒട്ടും വ്യത്യസ്ഥമായിരുന്നില്ല. ആഫ്റ്റര്ഓള് ഇറ്റ്സ് ആള്സോ ആന് ഉപകരണം വിത്ത് സ്ക്രൂ.
മനസ്സെത്തുന്നിടത്ത് കയ്യെത്തണം, കയ്യെത്തുന്നിടത്ത് സ്ക്രൂ-ഡ്രൈവര് ഉണ്ടാകണം എന്നതാണ് എന്റെ ആപ്തവാക്യം. എപ്പോഴാണ് ഒരു ആവശ്യം വരുന്നതെന്ന്(സ്ക്രൂ ഊരാന് മുട്ടുന്നതെന്ന്) പറയാന് പറ്റില്ല. പര്സില് വയ്ക്കാന് പറ്റുന്ന ഒരു സ്ക്രൂ-ഡ്രൈവര് അന്വേഷിച്ച് നടക്കുകയാണ് ഇപ്പോള് ഞാന്. ഒരു യാത്രയ്ക്കിടയിലോ ഒരു ചടങ്ങിന്റെയിടയിലോ, അല്ലെങ്കില് ഞാന് ഓഫീസില് ഇരിക്കുന്ന സമയത്തോ മേല്പ്പറഞ്ഞ മുട്ടല് വന്നാല്? അപ്പോള് എന്റെ ത്വര ഞാന് എങ്ങിനെ അടക്കും, എന്റെ ശുഷ്കാന്തി ഞാന് എങ്ങിനെ കാണിക്കും? റിസ്ക് എടുക്കാന് പാടില്ലല്ലോ. അപ്പോള് പറഞ്ഞ് വന്നത്, ഞാന് കൈ നീട്ടിയാല് കിട്ടുന്നിടത്ത് ഒരു സ്ക്രൂ-ഡ്രൈവര് ഉണ്ടായിരുന്നെന്നും അതെന്റെ കൈയ്യില് കിട്ടിയെന്നും മാത്രമാകുന്നു.
അങ്ങിനെ പുറംചട്ടയുടെ (ക്യാബിനറ്റ്) ഒരു വശം ഞാന് ഊരി. അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് എന്തോ ഒരു അസംതൃപ്തിക്കുറവില്ലായ്മ. കഠിനവളയം(ഹാര്ഡ്ഡിസ്ക്) പുറംചട്ടയുടെ ഏറ്റവും താഴെയാണ് വച്ചിരിക്കുന്നത്. ഒതുക്കവളയത്തിന്റെ(സി.ഡി) സ്ഥാനം മുട്ട്ശാസ്ത്രപരമായി തെറ്റിച്ചാണ് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്; എന്നു വച്ചാല് സി.ഡി ഡ്രൈവ് പുറത്തേക്ക് വരുമ്പോള് എന്റെ കാല്മുട്ടില് ഇടിക്കുന്നു, അത് മുകളിലേക്ക് മാറ്റണം. പിന്നെ പണ്ട് മറിയയുടെ ഡിസ്ക് നോക്കാന് വാങ്ങിയ ഡ്രൈവ് ഒന്ന് വെറുതേ കിടപ്പുണ്ട്. അതും പിടിപ്പിക്കണം. പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടറില് ഞാന് ഫ്ലോപ്പി ഡ്രൈവ് വാങ്ങി വച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു, ഫ്ലോപ്പി എന്നേ നമ്മുടെ മനസ്സില് നിന്നും കമ്പ്യൂട്ടറില് നിന്നും പുറത്തായി.
അങ്ങിനെ ഞാന് ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിന്റെ സ്ക്രൂ ഊരി, ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിനെ ക്യാബിനറ്റിന്റെ മധ്യഭാഗത്തായി പുനപ്രധിഷ്ഠിച്ചു. അടുത്തതായി ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിന്റെ അടിയില് ഫ്ലോപ്പി ഡ്രൈവ് വയ്ക്കാന് നോക്കിയപ്പോള് അതും ഹാര്ഡ്ഡിസ്കും തമ്മില് വല്ലാത്ത ഒരു അടുപ്പം. മുട്ടിയിരുമ്മി നില്ക്കുന്നത് കണ്ടാല് ആപാദചൂടം ഒട്ടി ജനിച്ച സയാമീസ് ഇരട്ടകളെപ്പോലെയുണ്ട്. ഇങ്ങനെ അടുപ്പിച്ച് വച്ച്, ക്യാബിനറ്റിന്റെ വാതിലും അടച്ചാല്, അകത്തെ ഇരുട്ടില് ... ഓഹ്. നോ. അത് വേണ്ട.
ഹാര്ഡ്ഡിസ്ക് അവിടുന്ന് ഊരി കുറച്ച് മുകളില് വച്ചു. അപ്പോള് മറ്റൊരു പ്രശ്നം. അമ്മപ്പലകയുടെ (മതര്ബോര്ഡ്) വയര് കുത്താന് സ്ഥലമില്ല. വീണ്ടും സ്ക്രൂ ഊരി ഹാര്ഡ്ഡിസ്ക് കുറച്ചും കൂടി മുകളില് വച്ചു. അപ്പോള് ബാക്കി ഉള്ള സ്ഥലം സി.ഡി. ഡ്രൈവിന് തികയില്ല. ആകെ പ്രശ്നമായി. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും!
അത്രയ്ക് അഹങ്കാരം പാടില്ലല്ലോ ഒരു ഡിസ്കിന്. നീ താഴെ തന്നെ കിടന്നാല് മതി. അവനെ ആദ്യം കിടന്നിടത്ത് തന്നെ വീണ്ടും കൊണ്ട് വച്ചു. അവിടെ കിട. അവനത് പിടിച്ചില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാന് വിവരവയര് (ഡാറ്റ കേബിള്) കുത്താന് നോക്കുമ്പോള് അവനൊരു വൈക്ലഭ്യം. അയ്യോ, അത് വയര് തിരിഞ്ഞ് പോയതാ, സോറി. തിരിച്ച് കുത്തിയപ്പോള് ശരിയായി. ഫ്ലോപ്പി ഡ്രൈവും വയ്ക്കാനുള്ള മൂട് പോയി. അല്ലേലും ഡ്രൈവ് വച്ചാല് അത് പിന്നെ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാന് ഞാന് വേറെ ഫ്ലോപ്പി വാങ്ങണം, എന്റെ കയ്യില് അഞ്ചിന്റെ തുട്ട് എടുക്കാനില്ല. അതും ഡ്രോപ്ഡ്. എങ്കിലും, സി.ഡി. ഡ്രൈവ് മാറ്റി പിടിപ്പിച്ചത് കാരണം സ്ക്രൂ ഊരിയത് ഒരു നഷ്ടമായില്ല.
വീണ്ടും കമ്പ്യൂട്ടര് ഓണാക്കി. സി.ഡി.ഡ്രൈവ് മാറ്റിക്കുത്തിയത് കമ്പ്യൂട്ടര് ഏറര് ആയി കാണിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലാത്തത് കാരണം ഒരു എററും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല ഞാന് ഇപ്രാവശ്യം. വിചാരിച്ചത് പോലെ എറര് ഒന്നും വന്നില്ല. പക്ഷെ എന്നിട്ടും ഞാന് ആകെ ടെന്ഷനായി. എററെങ്കിലും ഒന്ന് വന്നിരുന്നെങ്കില് എന്ന് വിചാരിച്ചു പോയി. കാരണം എറര് പോയിട്ട് എ പോലും സ്ക്രീനില് തെളിയുന്നില്ല. കുറച്ചും കൂടി വ്യക്തമാക്കിയാല്, കമ്പ്യൂട്ടര് ഓണാകുന്നില്ല.
പണി പാളി. എന്തോ കുഴപ്പം/മണ്ടത്തരം ഞാന് ഒപ്പിച്ചു. എന്താണെന്ന് പ്രദമവിവരറിപ്പോര്ട്ടില് വ്യക്തമല്ല. വീണ്ടും ഞാന് സ്ക്രൂ ഊരി. ആദ്യദര്ശനത്തില് കുഴപ്പമൊന്നും കാണുന്നില്ല. വീണ്ടും വീണ്ടും ഞാന് ഓണ് സ്വിച്ചിനെ തട്ടിവിളിച്ചു. ലൈറ്റ് കണ്ണ് തുറക്കുന്നില്ല. പ്രശ്നമായല്ലോ ഭഗവതീ.
ഇത്തരം സന്ദര്ഭങ്ങളില് എന്റെ അബോധമനസ്സ് സ്വബോധമനസ്സിനെ കയ്യേറി പ്രവര്ത്തനമാരംഭിക്കും. അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു. ഓരോ ഭാഗങ്ങളായി മാറ്റി ഇട്ടുനോക്കി. പഴയ കമ്പ്യൂട്ടര് അപ്പുറത്തിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നത് സഹായമായി. റാമിന്റെ സ്ലോട് മാറ്റിക്കുത്തി നോക്കി, പഴയതും ഇട്ട് നോക്കി. ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. വയറുകളെല്ലാം ഒന്നുകൂടി ഊരിക്കുത്തി. നോ രക്ഷ. ബൂട്ടബിള് സി.ഡി. ഇട്ട് നോക്കി. കിം ഫല. ഹാര്ഡ്ഡിക്സ് ഊരി ഇട്ട് സി.ഡി വച്ച് ബൂട്ട് ചെയ്യാന് നോക്കി. അപ്പോള് ഓണായി. ഇതില് നിന്ന് എന്ത് അനുമാനിക്കാം?
ഹാര്ഡ്ഡിസ്ക് എന്നെ വിട്ട് മറ്റേതോ കമ്പ്യൂട്ടര് സ്വര്ഗ്ഗത്തിലേക്ക് യാത്രയായെന്ന് അനുമാനിക്കാം. കണ്ണുനീര് സ്ക്രൂവില് അല്ല പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നത് എന്നത് കൊണ്ട് അത് ഊരേണ്ടി വന്നില്ല, ധാരയായി അതൊഴുകാന് തയ്യാറായി.
ഹാര്ഡ്ഡിക്സ് വീണ്ടും സ്ക്രൂവില് നിന്നും ഊരി പുറത്തേക്കെടുത്ത് ഒന്ന് വിശകലനം ചെയ്തു. പുറമേന്ന് നോക്കിയാല് ചെറിയ ഒരു ഉപകരണവും അകത്ത് വിശാലമായ ഡാറ്റയുടെ കളക്ഷന്സും ഉള്ള സാധനമാണെങ്കിലും നോക്കാതെ പറ്റില്ലല്ലോ. ഒറ്റ നോട്ടത്തില് കാര്യം മനസ്സിലായി. നേരത്തേ ഡാറ്റ കേബിള് തിരിച്ച് കുത്തിയപ്പോള് കയറാതിരുന്നതിനാല് ബലം പിടിച്ച് കേറ്റാന് നോക്കിയിരുന്നു. ആ സമയം നോക്കി അതിലെ ഒരു “പിന്” അകത്തേക്ക് പിന്വലിഞ്ഞു. ആമയുടെ തല പോലെ ഒരറ്റം മാത്രം ഇപ്പോള് പുറത്ത് കാണാം.
ഫോര്ക്ക് വച്ചും ബ്ലെയിഡ് വച്ചും മീശ വെട്ടുന്ന കത്രിക വച്ചും ഒക്കെ ആ പിന്നിനെ മുന്നിലേക്ക് കൊണ്ട് വരാനുള്ള ശ്രമങ്ങള് വിഫലമായി. “അസാധ്യമായത് ഒന്നുമില്ല” എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് നടക്കുന്ന എന്റെ അഹങ്കാരവും ഈ തോല്വി സമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് “എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല” എന്ന് പറയിപ്പിച്ചു. എല്ലാം കണ്ട് കൊണ്ട് എന്റെ പിറകില് നിന്ന് ഊറിയൂറി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് നില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന സഹമുറിയനെ ഞാന് ആലുവാ മണല്പ്പുറത്ത് പീപ്പി ഊതിക്കൊണ്ട് നില്ക്കുമ്പോള് കണ്ട പരിചയം പോലും ഭാവിക്കാതെ, പുതിയ ഒരു ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിന്റെ വില ബില്ലില് നിന്ന് ഓര്ത്തെടുക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
***
പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടര്, പുതിയ മണ്ടത്തരം: രണ്ടാം ഭാഗം.
വാങ്ങിയയിടത്ത് തന്നെ കമ്പ്യൂട്ടര് തിരിച്ച് കൊടുത്തു, നന്നാക്കാന്. സ്ക്രൂവോ, ഞാനോ; അതെന്താണെന്നും കൂടി ഞാനറിയില്ല, ഞാന് ക്യാബിനെറ്റ് ഊരിയിട്ടേയില്ല എന്ന മട്ടില് ഞാന് അവിടെ ദയ ചോദിച്ച് വാങ്ങുന്ന മുഖഭാവത്തോടെ നിന്നു. ഞാന് പോയ പാതയിലൂടെ തന്നെ അവരും സഞ്ചരിച്ചു. കുറേ ഗവേഷണങ്ങള് നടത്തിയിട്ടും അവര്ക്ക് പക്ഷെ കാര്യം മനസ്സിലുണ്ടാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിനാണ് തകരാറ് എന്നെനിക്കും പറയാന് ആകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, മിണ്ടിയാല് കാശ് പോകുമല്ലോ! (കാശ് പോകുന്ന കാര്യമായത് കൊണ്ടാണ് മിണ്ടാതിരുന്നത്, അല്ലെങ്കില് അവിടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ്, അവരെക്കൊണ്ട് “എന്നാപ്പിന്നെ തനിക്ക് തന്നെ ഇതങ്ങ് നേരെയാക്കാന് പാടില്ലായിരുന്നോ” എന്ന് പറയിപ്പിച്ചേനേ). കുറേയേറെ സമയം കൊണ്ട് അവര് പ്രശ്നത്തിന്റെ ഉറവിടം കണ്ട് പിടിച്ചു. എന്നിട്ടവര് പറഞ്ഞ മറുപടി കേട്ടിട്ട് സന്തോഷിക്കണോ, കരയണോ, ചിരിക്കണോ, സത്യം തുറന്ന് പറയണോ എന്നറിയാതെ ഞാന് നിന്നു പോയി. എന്തെന്നാല് അവര് പറഞ്ഞത് “ഹാര്ഡ്ഡിസ്കിന്റെ ഒരു പിന് കാണുന്നില്ല. മാനുഫാക്ചറിങ്ങ് ഡിഫറ്റാണ്. ഡിസ്ക് മാറ്റിത്തരാം” എന്നാകുന്നു.
ചക്കിക്കൊത്ത ചങ്കരന്. എനിക്കവരെ ഇഷ്ടമായി. ദൈവമായിട്ടാണ് ഇവരെ എനിക്ക് കാണിച്ച് തന്നത്. ഇവര് ഒരു നൂറ് കൊല്ലം കൂടി കമ്പ്യൂട്ടര് വില്ക്കട്ടെ എന്ന് ഞാന് ആത്മാര്ത്ഥമായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. ഭൂമിയില് സന്മനസ്സുള്ളവര്ക്ക് സമാധാനം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കണേ എന്റെ ഈശ്വരാ.