വിമാനമണ്ടത്തരം
കോളേജില് റാഗ് ചെയ്യപ്പെടുമ്പോഴും, ഇപ്പോള് പുതിയ ആളുകളുമായി മെയില് വഴിയും ചാറ്റ് വഴിയും പരിചയപ്പെടുമ്പോഴും സ്ഥിരമായി കേട്ടിരുന്നതും ഇപ്പോള് കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമായ ചോദ്യമാണ് “എന്തൊക്കെയാണ് ഹോബികള്?” എന്ന ചോദ്യം. പാട്ടു കേള്ക്കല്, ടി.വി കാണല് എന്ന പതിവ് മറുപടികള്ക്കപ്പുറത്തൊന്നും ഇതു വരെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല ആരോടും. എന്റെ ഹോബി അറിഞ്ഞിട്ട് ഇവന്മാര്ക്കൊക്കെ എന്നെ അനുകരിക്കാനല്ലേ, അങ്ങനെയിപ്പോള് വേണ്ട.
എത്രയൊക്കെ നിഷേധിച്ചാലും ഒളിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചാലും എന്റെ ഹോബി, സര്ഫിങ്ങ് എന്നതാണ്. അത് വെള്ളത്തിലോ (sea surfing) വായുവിലോ (wind surfing) ഒന്നുമല്ല. വെറുതേ കിട്ടുന്ന ഇന്റെര്നെറ്റ് ആണ് എന്റെ ഹോബിക്കളിക്കളം. ചെയ്യുന്നത്, ഹോബികള് നിരോധിച്ചിരിക്കുന്ന ഓഫീസ് സമയത്തും. വെറുതേ കിട്ടുന്ന ഫോര്വേഡഡ് ഇ-മെയിലുകളില് നിന്ന് കിട്ടുന്ന വാക്കുകള് ഗൂഗിളില് തിരയുക, അവിടുന്ന് കിട്ടുന്ന കീവേഡ് വച്ച് വീണ്ടും ഗൂഗിളില് തിരയുക, വീണ്ടും എന്തെങ്കിലും വാക്കുകള് കണ്ട് പിടിച്ച് പിന്നേയും തിരയുക, അങ്ങിനെ രാവിലെ തിരച്ചില് തുടങ്ങി വൈകുന്നേരമാകുമ്പോഴേക്കും ഒന്നും കിട്ടാതെ മടങ്ങുക. ഇതാണ് എന്റെ ഫേവറേറ്റ് ഹോബി.
അങ്ങിനെ ഇന്ന് രാവിലെ വേള്ഡ് വൈഡ് വെബ്ബില് കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് നടക്കുന്നതിനിടയില് എവിടെയോ ഇന്റസ് ഏവിയേഷന് എന്ന കമ്പനിയുടെ ഒരു പരസ്യം കണ്ണില്പ്പെട്ടു. അവര് തങ്ങളുടെ പരസ്യത്തില് പറഞ്ഞിരുന്നത് തങ്ങള് വിമാനം പറത്തുന്നത് സൌജന്യമായി പഠിപ്പിക്കുമെന്നതാണ്.
കണ്ടതും എന്നിലെ അത്യാഗ്രഹത്തിന്റെ ശരറാന്തല് ആഞ്ഞുകത്തി. കൂടുതല് നോക്കിയപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന വിവരങ്ങള് ലഭ്യമായത്.
ഒന്ന്, ഈ സ്ഥാപനത്തിന് ബാംഗ്ലൂരില് ബ്രാഞ്ച് ഉണ്ടെന്നുള്ളത്. രണ്ട്, അതെന്റെ വീട്ടില് നിന്ന് കഷ്ടിച്ച് രണ്ട് കിലോമീറ്റര് ദൂരത്ത്, കോറമാംഗലയില് ആണുള്ളതെന്നത്. മൂന്ന്, അത് ഞാനെന്നും ഓഫീസിലേക്ക് വരുന്ന വഴിക്കരികില് തന്നെയാണെന്നുള്ളത്.
ശരിയാണ്. ദിവസവും ഞാന് കാണാറുള്ള കട തന്നെ ഇത്. ആ കടയുടെ മുന്നില് പ്രദര്ശനത്തിന് വച്ചിരിക്കുന്ന വിമാനം കണ്ട് ഒരു ദിവസം ഞാനും സഹമുറിയനും കുറേനേരം വായുംപൊളിച്ച് നിന്നിട്ടുള്ളതാണ്. ഇതൊക്കെ ആരു വാങ്ങാനാണ്, വാങ്ങിയാല് തന്നെ ബാംഗ്ലൂരില് എവിടെ ഒന്ന് പാര്ക്ക് ചെയ്യും എന്നൊക്കെ ഒരുപാടു ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പോരാതെ ആ വിമാനത്തിന്റെ ഒരു ചക്രമെങ്കിലും വാങ്ങാന് ശമ്പളം തികയില്ലല്ലോ എന്നോര്ത്ത് മത്സരിച്ച് നെടുവീര്പ്പിട്ടുള്ളതുമാണ്. എന്നിട്ടും ഈ കടക്കാര് ഇങ്ങനെ ഒരു ഓഫര് കൊണ്ട് വന്നിട്ട് ഞാന് അത് അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ, ശ്രദ്ധിച്ചില്ലല്ലോ; മോശമായിപ്പോയി.
എന്തായാലും കണ്ടല്ലോ. ഇനി വിടാന് പറ്റില്ല. പഠിച്ചിട്ട് തന്നെ കാര്യം. ചെറുപ്പത്തിലേ പറക്കാന് എനിക്ക് വലിയ മോഹമായിരുന്നു. പട്ടവും കടലാസ് വിമാനവും ഒക്കെ കുറേ ഉണ്ടാക്കി പറത്തിയിട്ടുണ്ട്. സ്വന്തമായി വിമാനം ഉണ്ടാക്കാനുള്ള മോഹം, വിമാനത്തിന്റെ പ്രവര്ത്തനതത്വം മനസ്സിലാക്കാന് പറ്റാതിരുന്നതുകൊണ്ടുമാത്രമാണ് ഉപേക്ഷിച്ചത്. പിന്നീട് പലപ്പോഴും നെടുമ്പാശ്ശേരി വഴി പോകുമ്പോള് വിമാനങ്ങള് പറന്നുയരുന്നതുനോക്കി പഠിക്കാന് ശ്രമിച്ചതും എന്തോ ഫലവത്തായില്ല. ഉണ്ടാക്കാന് പറ്റിയില്ലെങ്കിലെന്താ, വേറെ ആളുകള് ഉണ്ടാക്കിയത് ഉപയോഗിക്കാമല്ലോ. അത് ഒന്ന് പയറ്റിയിട്ട് തന്നെ കാര്യം.
ഞാന് സഹമുറിയനെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഞാന് പണ്ട് ചെറുപ്പത്തില് ജയന്റ് വീലില് കയറിയപ്പോള് തല കറങ്ങി വീണതും, പണ്ട് മാവില് കയറിയപ്പോള് പേടിച്ച് പിന്നെ ഇറങ്ങാന് പറ്റാതെ ഫയര് ഫോര്സിനെ വിളിച്ചതും ഇപ്പോഴുള്ള വീടിന്റെ ബാല്ക്കണിയില് പോയി താഴോട്ട് നോക്കാന് ഇതു വരെ ധൈര്യം കാണിക്കാത്തതും ഒക്കെ പറഞ്ഞ് എന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു ആ മൂരാച്ചി. ഇവനൊക്കെ പറയുന്നത് ആര് കേള്ക്കാന് നില്ക്കുന്നു!
ദേഷ്യം വന്നു എനിക്ക്. ഞാന് ഒരു വൈമാനികനാകാനുള്ള ആദ്യ ചുവട് വയ്ക്കുമ്പോള് അവന് അതിനെ പുശ്ചിച്ച് തള്ളുന്നു, കളിയാക്കുന്നു. ഇന്ന് തന്നെ ആ കോര്സിന് ചേര്ന്നില്ലെങ്കില് നോക്കിക്കോ എന്ന് ഞാന് അവനെ വെല്ലുവിളിച്ചു. ഒരുമാസത്തിനകം ഒരു പൈലറ്റ് ലൈസന്സ് ഒപ്പിക്കുമെന്നും കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു. പണ്ട് ഫോര് വീലര് ലൈസനസ് എടുക്കാന് അത്രയും സമയമാണ് എടുത്തത്, ചെറിയ വിമാനത്തിനും അത്രയല്ലേ ചക്രങ്ങളുള്ളൂ. പക്ഷെ ഇതൊന്നും നടന്നില്ലെങ്കില് എന്റെ പേര് നിന്റെ പട്ടിക്കിട്ടോ എന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞില്ല. അവന് കേറി ഇട്ടുകളയും, അവനെ വിശ്വസിക്കാന് പറ്റില്ല.
എന്തായാലും ഞാന് വിമാനം പറത്താന് പഠിക്കും. ഞാന് ഒരു വൈമാനികനാകും. എന്നിട്ട് എന്റെ വീടിന്റെ മുകളില് കൂടി വട്ടത്തില് വിമാനം പറത്തി എന്റെ സഹമുറിയനെ കൊഞ്ഞനം കുത്തിക്കാണിക്കും. അപ്പോഴേ അവന് പഠിക്കൂ. അതാണ് എന്റെ പ്രതികാരം.
നമ്പറും പരസ്യത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഇനി വൈകിപ്പിക്കുന്നില്ല. വിളിച്ച് കളയാം.
വിളിച്ചു.
ചോദിച്ചു.
അതെ. ഫ്രീ തന്നെ. അവര് ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്നു.
എന്താവും കാരണം? അവര് ഇപ്പോള് തുടങ്ങിയ പുതിയ കമ്പനി ആകുമോ? അതുകൊണ്ടുള്ള ഓഫര് ആകുമോ? അതോ തുടങ്ങിയിട്ടും ആരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതിരുന്നതുകാരണം ഇങ്ങനെ ഒരു പരിപാടിയും ആയി ഇറങ്ങിയതാണോ? ഇനി ക്രെഡിറ്റ് കാര്ഡ് പോലെ, തുടക്കത്തില് ഫ്രീ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പിന്നെ കാശ് വേണമെന്ന് പറഞ്ഞ് പറ്റിക്കുമോ? ആകാശത്ത് കൊണ്ട് പോയി കാശ് തന്നിലെങ്കില് താഴേക്ക് തള്ളിയിടും എന്ന് പറഞ്ഞാല് എന്ത് ചെയ്യാന് പറ്റും? എനിക്ക് പറക്കാന് അറിയില്ലല്ലോ, മുങ്ങാനല്ലേ അറിയൂ. പക്ഷെ ഇവര് പഠിക്കാന് ചില്ലിക്കാശ് വേണ്ട എന്ന് തീര്ത്ത് പറയുമ്പോള് വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ? സ്വന്തമായി വെബ്സൈറ്റ് ഒക്കെ ഉള്ള കട അല്ലേ, മാന്യന്മാരായിരിക്കില്ലേ അത് കൊണ്ട്?
ഞാന് തുടര്ന്ന് ചോദിച്ചു.
പഠനം എവിടെ വച്ചാണ്?
ബാംഗ്ലൂര് എയര്പ്പോര്ട്ടില്, അല്ലെങ്കില് പുതുതായി വരുന്ന ജക്കൂര് എയറോഡ്രോമില്.
ഏത് തരം വിമാനത്തില്?
അത് നിങ്ങള് ഏത് വിമാനമാണോ ഉള്ളത്, അതില് !!!
ഡിങ്ങ്. ഞാന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു. പറക്കാനും പറപ്പിക്കാനും ഉള്ള എന്റെ ആഗ്രഹം അതോടെ നിന്നു. ഭാഗ്യം അവരോട് എന്റെ പേരും ഫോണ് നമ്പരും പറയാതിരുന്നത്. അല്ലെങ്കില് സ്വന്തമായി വിമാനം പോയിട്ട് ഒരു കമാനം പോലും ഇല്ലാത്തവനാണ് ഞാന് എന്നെങ്ങാനും അറിഞ്ഞ് എന്നെ വിമാനം കൊണ്ട് ഇടിച്ച് കൊന്നാലോ. എനിക്കിനിയും കടലാസ് വിമാന പരീക്ഷണങ്ങള് നടത്താനുള്ളതാ. കൊള്ളാം, പുതുതായി ഒരു കീ വേഡ് കിട്ടി ഗൂഗിളില് തപ്പാന്, “കടലാസ് വിമാന പരീക്ഷണങ്ങള്”. ഞാന് എന്റെ ഹോബി തുടര്ന്നു.
സമര്പ്പണം: വിമാനങ്ങളെ സ്നേഹിച്ച എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരിക്ക്. ഇന്നവളുടെ ഒന്നാം വിവാഹവാര്ഷികം